Silver tijdens NK duathlon Tilburg

Op zondag 15-06 was het dan zover. Het NK Duathlon over de sprint afstand (5-20-2.5) in Tilburg. Ik heb even in twijfel gestaan over het wel of niet starten van deze wedstrijd vanwege het feit dat ik sinds woensdag een verkoudheid heb die de luchtwegen niet laat mee werken. Maar uiteindelijk toch maar van start gegaan. De zenuwen waren ver te zoeken al zijn die dat al het hele jaar, wat bij mij duid op een goed teken. Na de start vormde zich door het snelle tempo van Caimin Stevens een kopgroepje met oa. mijn trainingsmaatje Merlijn Dekker die voor het eerst mee deed aan een duathlon. Ik had al snel door dat het beter zou zijn de kopgroep niet volgen. De reden was simpel, omdat me longen dat simpelweg niet toelieten. Uiteindelijk na een ronde op plek 3 te hebben gelopen begon het spel met de luchtwegen pas en al snel wonnen mijn luchtwegen. Steeds meer mensen liepen mij voorbij en bij me weg. Uiteindelijk kwam een groepje met oa. de toppers Armand van der Smissen en Gerben Schreurs, die mij weer een beetje wakker wist te schudden. En ik dwong mezelf het gaatje zo klein mogelijk te houden. Wetende gezien mijn trainingen op de tijdritfiets de afgelopen weken dat er met de fietsbenen niks mis was. Het was tenslotte een niet stayer wedstrijd en heb niet voor niks zoveel uur aan mijn postitie op de tijdritfiets gezeten en hoopte het nadeel van de luchtwegen misschien om te kunnen zetten in een gelijke strijd door deze te combineren met Aërodynamica. Dit leek te werken en Al snel naderde ik Caimin en Merlijn en liep goed en soepel in op Armand, Ik kwam snel in mijn cruizing flow en voelde me goed. Helaas niet goed genoeg om het verschil te maken maar ik lag in ieder geval wel weer terug op medaille koers. Uiteindelijk kon ik de wissel in gelijk met Armand en Gerben en ook het groepje achter ons was niet ver weg. Na 500m lopen kreeg ik een krampsteek in mijn zij en zag Armand die sneller was gewisseld door de slimme set met pyro's (een fietschoen platform waar je met gewone schoenen op zit) te rijden. Tijdens de krampsteek zag ik Gerben en nog iemand passeren en al snel werd duidelijk dat ik slim moest lopen ipv hard en dat werkte. Al snel haalde ik Gerben weer in en liep ik op plaats 2. Bij het ingaan van de laatste ronde hoopte ik nog heel even terug te kunnen lopen naar Armand. Maar niks was minder waar. Het leek wel of het duathlongenie ook met dit scenario rekening had gehouden en liet me geen stap dichterbij komen. Uiteindelijk finishde ik als 2de op 13 seconde van de oude baas Armand van der Smissen. Wel werd ik eerste elite een leeftijdcategorie die volgens de ITU de leeftijd 24 tm 40 bevat. Helaas worden deze leeftijden niet meer erkend door de NTB. Maar al met al toch meer dan tevreden met mijn silvere medaille. Meer dan ik begin dit jaar had durven hopen.