Maikel 20ste overall en 6de in zijn eerste stayer duathlon

Op 02-07-2010 werdt het belgish kampioenschap Kortrijk gehouden. Hier stond ik en bijna het hele CDTG duathlon team aan de start. Vanaf de start af aan besloot ik mijn eigen tempo te lopen. Ik wilde in het begin nog wel mee met Wim Nieuwkerk teamgenoot bij CDTG en top Duathleet. Hij moedigde me ook aan mee naar voren op te schuiven maar, me benen voelde al sinds vrijdag niet echt super. Ik had spierpijn in jawel mijn achterwerk door de loopscholing van donderdag bij URT. Ik moet er blijkbaar nog even aan wennen aangezien ik dit bij Ava nooit serieus deed. Ik kwam uiteindelijk in het 4de groepje te lopen op 10sec van een klein derde groepje wat bestond uit Anton Kooijman en en een handje vol belgishe atleten. In de laatste ronde zette ik me op kop en besloot het gat naar groep 3 in een keer dicht te lopen op de slot helling. En zo met de derde groep te wisselen. Maar dit liep echter ietsje anders want ik liep aan de verkeerde kant van het hek naar me fiets. Dit zorgde ervoor dat ik de aansluiting met mijn groep verloor. Hierdoor besloot ik te wachten op de 3de groep want die zat op 30sec en bestond uit een aantal sterke fietsers oa. Xander Denys en Rob Douwen maar ook Anton Kooijman zat erbij. Die was ze fiets in het parc fermee verloren maar vond die en kon zo in groep 3 aansluiten. Voor de start is mij door ploegmakkers van CDTG en vrienden van ETZ verteld dat het parcours zwaar was en dat dat nog zwak was uitgedrukt. Ze hadden gelijk. In het 13km lange rondje zaten 6 serieuze heuvels hoe hun het noemen, ik noem het bergen. Ik belsoot de eerste ronden vol door te gaan en zo liepen we goed in op de groep voor ons. De 40sec was nu 25sec geworden. De 2de ronden ging aanzienlijk langzamer we reden 33 omhoog maar konden wel in sommige afdalingen tegen de 60 naar beneden. De laatste ronde besloot ik me veel op kop te zetten en het tempo hoog te houden zodat mijn ploegmaat Rob Douwen fris aan het lopen kon beginnen en miss nog een top 15 kon halen. Ik sloeg op een aantal klimmetjes gaten en besloot ook maar 1x voor eigen kansen te gaan mijn benen waren toch al kapot. Na de afdaling zag ik dat ik nog maar 40m had en besloot toch weer voor rob te gaan fietsen. De eerst hoog voelende en zware klimmen leken nu nog slechts viaducten. Of dit door me nieuwe stuur en zadelpen komt of mijn nieuwe super custom oakley waar er maar 1van op de wereld is of gewoon het feit dat ik de laatste ronde alles wilde geven dat weet ik niet. Ik reed als een bezetenen naar de finish en pareerde zelfs een demarage van Anton in de laatste klim en zette zo Rob weer in een zetel van ons groepje. Daar was dan mijn angst, de wissel. Ik stapte van de fiets en voelde de krampen al komen. De 2de run was dan ook alles behalve fijn. Ik liep in de eerste km nog met Xander Denys van ETZ maar het stuk naar beneden van een behoorlijk percentage was toch de doodsteek en zette me volledig geparkeerd. Toen ik na 2,5km bij de 2de drankpost kwam voelde ik de benen weer wat terug keren en kon de 2de ronde dus nog aardig versnellen dit was echter niet genoeg terug naar Xander en Rob te lopen maar het was wel genoeg de mensen achter me niet dichter te laten komen. Ik finishde uiteindelijk als 20ste overall en 6de <23. Me benen waren kapot en ik voelde me ook flink kapot. Maar het mooie fietsparcours en de mooie wedstrijd zorgden dat ik toch een super dag heb gehad en heb genoten van de wedstrijd en het parcours. Ofwel was een superdag :)

Maikel na zandvoort dillema naar nieuw PR 3000m

Ik weet dat ik hiervoor niks geschreven heb over mijn ervaring over de duathlon van zandvoort dus zal in het kort nog even vertellen hoe dat was. Eigenlijk kan de wedstrijd als dramatisch ervaren worden en is de oorzaak een 3 letter woord. En dat woord is NTB jawel, opnieuw is mij door de nederlandse triathlon bond een wedstrijd naar de klote gebracht. Ik kwam als 2de op de fiets en reed na de 3de ronde samen in een groepje met Wouter Kegge en Dirk Wijnalda. In de 5de ronde kwam er een jury motor naast ons rijden en gaf Kegge en Wijnalda een waarschuwing. Waarna de ntb motor het volgende riep 'Zuijderhoudt STOPPEN' nou kan je over deze stop and go discuseren en ik besloot te luisteren. Echter na deze stop en go trok ik me op gang en haalde een groepje in en kwam weer dichter bij Wijnalda en Kegge. Echter tijdens het inhalen van de groep vond een ander ntb jury-lid het nodig mij een nieuwe stop&go te geven toen ik zei dat hij me maar moest disqualificeren forceerde de man mij (door me met de motor af te snijden)tot stoppen. Hierna heb ik besloten de strijd voor podium op te geven. En pas weer in nederland te starten in Borne om te kijken hoe de jury daar doet met het oog op het NK. Verder meld ik mij af voor alle nederlandse duathlon wedstrijden. Maar genoeg zinloze energie verspild aan de ntb.

En tijd om het over wat positiefs te hebben. Ik heb op de trackmeeting van 24-06 de 3000m gelopen. Ik ging weg voor een tijd onder de 9 min en moest dus rondjes 72 lopen. Tijdens het inlopen voelden mijn benen niet echt super het zelfde gold voor Jorin Kamps trainingsmaatje bij URT (Utrechtsrunningteam) waar ik mee inliep. Maar deze was verkouden geweest. Nog even tijden doornemen met Michel van Liempdt (Coach URT) spikes aan en op naar de start. Al in de eerste 100m merkte ik dat me benen super voelde en liep mee in de tweede groep. de rondes klonken goed. 69,70,72 op gegeven moment 1x 73 om vervolgens de laatste 1000m volle bak door te trekken. nadat ik op de 2km in 5.59 doorkwam besloot ik vol gas te gaan en ik had zelfs even het gevoel dat ik de wedstrijd zou kunnen winnen. de nummer 2 liep bij het ingaan van de laatste 1000m 50m voor me en de nummer 1 zat daar misschien net 10m voor. In de laatste ronde kwam ik op 2 meter van de nummer 2 en op 8 meter van de nummer 1. Deze versnelde allebij en deze versnelling kon ik niet meer beantwoorden dus heb ik hem gevolgd in de hoop dat ze inzakten maar dat gebeurde niet. En zo liep ik naar een nieuw PR van 8.51.55 dat is een verbetering van bijna een minuut. Mijn oude PR dateerde van een limietendag in 2008 en was 9.45.02. Na de finish was er veel positiviteit. Zo was daar me dolblije en trotse vader, moeder en vriendin en ook trotse en blije URT teammakkers en coach Michel was ook erg blij met deze prestatie.
Ik heb heerlijk gelopen en kon zo al het kinderachtige gedrag van de NTB vergeten. Ook beloofd deze wedstrijd me veel goeds en wekt het veel vertrouwen voor deel 2 van het seizoen.

Maikel met team CDTG naar plaats 3 BK ploegenduathlon.

Cdtg heeft de 3de plaats kunnen behalen op een zeer sterk bezette wedstrijd . ETZ was gewoon te sterk, (zij hebben een beetje gepokerd om maar met 5 atleten me o.a joeri vansteeland en kenneth van den Driessche te starten ). Trigt was misschien haalbaar , maar als we eerlijk zijn hebben ze deze tweede plaats verdiend . Onze atleten ( Maikel Zuijderhoudt, Armand van der Smissen, Erik van der Heijden, Roel Pauwels, Rob Douwen, Alexander Picard en Wim Nieuwkerk) hebben het voortreffelijk gedaan , zijn hadden vanaf het begin de 3de plaats vast en zouden deze niet meer afstaan . Het sterke SCOTT team kwam op het laatste nog sterk opzetten , maar onze jongens hadden er wel een antwoord op.

Minder goed kwam ons tweede er vanaf , zij waren maar juist met 5 en dan mag er niets mis gaan . De jongens zaten goed in de wedstrijd en kwamen mooi de wisselzone binnen . Maar de achterste band Willem Stuyck stond plat dus game over. Hierbij een oproep aan andere atleten om zich aan te melden voor de ploegen duathlon, met 5 starten houd risico’s in

Onze Nederlanders vielen reuze mee omdat het “geen echte Hollanders” waren . Deze jonge gasten zijn zeker een verrijking voor onze club. Met deze jonge ploeg samen met Tim willen we volgend jaar mikken op een plaatsje hoger.

Ik heb echt een top weekend gehad en vond het leuk om me teammakkers op deze manier te leren kennen. Ook kende ik tijdens de wedstrijd super benen die ik zal gaan koesteren tot Ruddervoorde aankomende zondag.

Maikel zilver EK en goud NK dankzij vriendin.

Op 18-04-2011 werdt het EK powerman en tevens het NK powerman gehouden in Horst a/d maas. Ik ben de afgelopen 3 weken ziek geweest en zag het allemaal voor de start behoorlijk zomber in. Ik voelde me de afgelopen week wel al een heel stuk beter maar was nog niet fit. Voorak in me trainingen was ik erg benauwd. Gelukkig ging me gewoonlijke duurloop van 30min de dag voor de wedstrijd super goed. Alleen heb ik de avond ervoor nog boven de wc gehangen omdat de extra liter water die ik nam me goed misselijk maakte. Gelukkig kon ik mijn vriendin over halen toch bij me te blijven slapen zodat ik me niet al te gek zou maken voor de wedstrijd. Ze hoefde echter zelf pas om 13.00 uur te starten.

Om 09,15 uur was het dan zover het startschot van me debuut op de powerman afstand en dat dan meteen op een EK. Ik had met me coach Guido Vroemen de dag ervoor afgesproken niet te gek te gaan in de eerste run van 15km te gaan. Doel was 25 min. Ik opende in 17.40 en kwam de eerste 10km door in 34 laag. Tevens besefte ik me na 7.5km al wat een takke eind zo een powerman eigelijk is. Wim de cort (BEL) en Anton Kooijman liepen een mega sterke eerste run waar ik wat terrein verloor.

Maar op de fiets mocht ik wel echt volle bak gaan en dat deed ik dus ook. Ik sloot aan bij de grote groep van 20 man voor me en kon hier door mooi mee samen te werken knalluh als een malluh. Ik reed super makkelijk en soepel en veel beter dan ik gezien me voorbereiding ooit had durven hopen. Maar na 40km sloeg het noodlot toe althans dat dacht ik. Ik hoorde een band leeg lopen. Dit bleek mijn band te zijn. KUT!! en nog veell meer woorden van gelijke strekking kwamen uit me mond. Ik had de n eiging me fiets weg te smijten. Zo lig je 1ste op het NK en 2de op het EK 2 podium plaatsen waar ik alleen van dorst te dromen. En zo is alles weg denk je dan.
Tot ik in me terugrit werd opgevangen door me vriendin. Die kwam met het meest geniale idee ooit. Neem mijn achterwiel !! me fiets staat al in de wissel. Geluk bij een ongeluk ik reed lek naast de ingang van de wissel. Ik verloor hierdoor 1.30min. En dacht als nog dat t allemaal over was. Dag goud en dag EK podium.
Nog nooit ben ik zo blij geweest.

Toen ik van de fiets kwam kreeg ik van mijn ouders en Tessa te horen dat ik nog steeds op koers lag voor goud op het NK ik lag eerste. Ik had me koppie al min of meer laten hangen. Maar dit motiveerde me toch om opnieuw diep te gaan. Want ook al had ik een mooie voorsprong hij was toch 1.30min minder mooi als voorheen. En door de lekke band was het ritme ook volledig weg.

Gelukkig wist ik dmv. goed doorlopen en afzien als een beest. Toch stand te houden en zo mooi na een tijd van 2.59.54 2de oop het EK en 1ste op het NK onder 23 te worden. Eindelijk is het goud daar dan een keer. En op de mooiste manier en de mooiste wedstrijd die ik ooit heb kunnen bedenken.


Ik weet dat uiteindelijk me benen het hebben gedaan. Maar ik heb wel beide medailles te danken aan me vriendin Tessa Hoogma. Zonder haar wiel was ik niet eens gefinished. Dus als je dit leest lieverd. Bedankt !! voor alles..

Maikel knallend in Hilversum

Op zondag 21 Maart was het dan zover, de eerste duathlon waarbij het fietsen onderdeel op de gewone koersfiets verreden kon worden.
Ik heb de afgelopen 2 weken heel wat meer getraint als voor het NK off-road en voelde dit bij inlopen al aardig in de benen. Aangezien de TVH duathlon niet heel hoog op me lijstje stond heb ik in overleg met me trainer Guido Vroemen besloten gewoon door te trainen.
De eerste run lieten me benen het meteen al afweten. Na een goeie start en een kleine 10tal meters voorsrpong na 400m moest ik me al snel terug laten zakken en kon ik het tempo van de uiteindelijk winnaar Wouter Kegge en top junior Juul van de Kruijs niet volgen en moest ik hun laten lopen. zo pakte Kegge de eerste run 1min en Juul een kleine 30sec op de 2de groep waar ik ondermeer deel vanuit maakte na een super wissel. Nu ik het lopen had verkloot wist ik dat ik het op de fiets moest klaren. En met een groep waar o.a. Erik-Simon Strijk en Michel van der Wal deel van uit maakte moest dat zeker te doen zijn. Ik trok vanuit de wissel meteen de groep op gang en reed uiteindelijk vlak na het keerpunt naar het wiel van van der Kruijs. Michel ging er meteen op en over en ik en Erik-Simon volgde en Juul ook. Toen ik merkte dat Juul het zwaar had besloot ik nogmaals het tempo door te halen naar 46 per uur en hier brak de talentvolle junior. Het fietsen koste me heel veel kracht maar een tapeje van me vriendin met daarop de tekst. You're hair fells perfectly whitout your trying. Wat duide op me nieuwe korte kapsel speciaal voor in het seizoen, en de gedachte aan haar maakte het een stuk makkelijker en hielp me naar een gem, van 42.6km/h.
Uiteindelijk kwam ik fit van de fiets en wilde ik meteen tempo lopen. Gezien me slechte eerste run en het off-road parcours had ik moeten weten dat het me heel wat moeite ging kosten. Ik liep uiteindelijk het gat dicht naar Michel en het gat op Wouter was nog maar 20 sec dus alles was nog mogelijk. Toen Michel moest lossen was ik zeker van het podium. Ik liep nog met Erik-Simon voor de 2de plaats maar besloot de sprint niet meer aan te gaan en tevreden te zijn met me 3de plaats overall en me overwinning bij de neo's. En een eindtijd van 54.46.
Tessa werd uiteindelijk nog 3de dame in een tijd van 1:08:25 en dat in een wedstrijd waar zo een beetje alles mis ging wat er maar mis kan gaan.

Maikel zilver op het NK off-road

Gister 06-02-2011 ben ik 2de op het NK off-road duathlon geworden.
Ik liep een heel lekkere eerste run waarbij ik de eerste 2 rondes aflegde met mijn CDTG teamgenoot Wim Nieuwkerk tot dat ik de 2de loopronde aan de kant werd gezet voor een 30seconde durende stop and go omdat ik me rugnummer op me rug had ipv aan de voorzijde terwijl dit ook bij meerdere atleten het geval was van mijn groepje en uitgerekend ik stop werd gezet de nummer 3 van de wedtrijd. Maar goed gebeurt is gebeurt uiteindelijk kwam ik weer terug bij de groep van Armand en liep hier in de laatste loopronde zelfs nog van weg. Om zo na mijn turbowissel zonder benzine weer bij hun in de groep op de fiets te stappen. Hoe goede mountainbiker ik ben bleek wel weer 2 valpartijen in de eerste ronde en 1 in de laatste en een maikel die een hekel aan mountainbiken heeft zorgde ervoor dat ik me 2 min voorsprong kwijt raakte aan Erik van der Heijden mijn 1 jaar jongere teamgenoot van CDTG na een kort gesprekje op de fiets trok Erik door en besloot ik te blijven zitten gezien het feit dat me gekneusde rug en ik allebij nog niet volledig hersteld waren me rug van de kneusing en ik mentaal van me tijdstraf en t gezeur met de jury. En daarbij het was Erik een jongen waar ik het goed mee kan vinden en die ik het gun. Ik verloor nog 1 minuut extra en dit heb ik in de laatste run niet meer goed kunnen maken. Het was een zware wedstrijd waar ik op het laatste moment over heb besloten wel of niet te starten. Maar uiteindelijk ben ik toch gegaan met de belofte aan me Tessa mijn vriendin en 5de bij de dames junioren dat ik voorzichtig zou doen en heel zou blijven voor Horst.
Uiteindelijk zat ik 48sec achter Erik en de rekensom 30sec tijdstraf en 18sec die ik de laatste run goed gemaakt heb zit me nog wel eens dwars. Maar gelukkig was het Erik en dat is zeker de terechte winnaar.

P.S. let op de foto voor de grap eens op de nummers.

Maikel wint ATC ten miles in parcoursrecord.

Maikel Zuijderhoudt heeft vanmiddag de openingswedstrijd van het Almeers Triatlon Circuit op zijn naam gebracht. Tijdens de Run2Day Ten Miles liet hij de rest van het deelnemersveld kansloos. Zuijderhoudt bleef nummer twee Mark Wilson bijna drie minuten voor. Ondanks de harde wind bracht de Almeerder met zijn eindtijd van 53.17 minuten het parcoursrecord op zijn naam. De strijd om het brons werd achter Wilson door Jeffrey van Horn gewonnen van Martijn Boot.

Maikel stond voor de start op de derde rij en wist wat hem te doen stond.
Na een kleine 600m liep Maikel naar de kop en heb de kop niet meer uit handen gegeven.
Na een mooie eerste km van 3.20 was de groep al flink uitgedunt en pakte Maikel al een tiental meters die hij besloot alleen maar verder uit te breiden.
Na een nieuw PR op de 10km als doorkomst 32.40 wist Maikel dat hij zeker was en besloot de rest van de wedstrijd lekker uit te lopen en te genieten.

In de laatste km nam ik nog even een korte pauze voor een kus aan me mental coach om vervolgens de laatste paar honderd niks anders meer te doen dan genieten en vieren. Ik heb een heerlijke en leuke wedstrijd gelopen waar ik echt van genoten heb.

Nu op naar de rest van het ATC.

Maikel wint crosscup 2011

Vandaag heb ik mijn eerste plaats in het eindklassement van de crosscup almere 2011 behaald dit is in totaal al mijn 3de zege in deze cup.
Vandaag was de dag van de 2de cross en wist dat ik een harde noot had om te kraken aangezien remko grasman mee liep ( geen gevaar voor het eindklassement) en ook Sven van der Vliet ging van start.
De start ging erg hard door een opening van Milan Brons uit het upc triathlon team ik sven en remko volgde goed. na de heuvel op ongev. 1km kwam remko over de groep heen ik merkte dat we met zijn tempo al snel een gat hadden geslagen waardoor ik min of meer verplicht was te volgen ondanks me gekneusde rug.
Bij ingang van de 2de ronde had ik een gat van 30m op de 2de groep dus moest ik remko wel volgen helaas liet me rug het niet toe langer bij hem te blijven na de afdaling van het viaduct en moest ik hem laten lopen.
In de 2de ronde liep ik nog lekker door en schrok toen ik sven zag lopen die had last van zijn blessure helaas en die moest noodgedwongen opgeven.
Met ingang van de 3de ronde had ik nog steeds een behoorlijk gat en besloot bij de finish te stoppen om ehbo richting sven te laten sturen want zag er niet goed uit. Hierna vervolgde ik mijn race. Helaas was de 3de ronde een hel me rug liet me in 1 klap helemaal barste en kon ook na de heuvels niet meer versnellen stond eerder stil. Wannie kwam op gegeven terug tot op 10sec maar gelukkig herstelde me rug in de laatste 2km zodat ik nog kon versnellen om uiteindelijk met ruim 100m voorsprong me 2de plaats te behouden.
Was weer een leuke cross alleen loop ik hem liever met een goede rug.
Maar lang leven de adidas tech fit hempjes die me een heel stuk minder last bezorgen.
Nu op naar de volgende wedstrijd. Hopelijk de ten miles van almere.