Maikel en Omnia sport slaan handen ineen voor 2013.

Ik ben er trots op te mogen mededelen dat, Omnia sport voor seizoen 2013 officieel mijn sponsor zal zijn. Zij maken het mogelijk om tegen de beste prijzen het beste materiaal te leveren. En dankzij hun zal ik komend seizoen te zien zijn in een nieuw ZeroD vanguard wetsuite en een nieuw Zone 3 trisuite. Triathlon is een dure sport als je het allemaal zelf moet bekostigen en ben daarom dolblij dat ik sponsoren heb kunnen vinden. Omnia sport is mijn sponsor voor seizoen 2013 met optie op 2014.

Lol, Lachen, Plezier en Genieten.

Op zaterdag 11-05 was het dan zover de start van het eredivisie triathlon seizoen met de UT team triathlon te Enschede. Gezien het gebrek van een eredivisie team voor mij nam ik met 4 mede triathlteten deel aan de recreanten serie. Ons team bestond uit mij en de toppers Arjen van der Meulen, Youri Vaes en Jeroen Leuvering aka Leuf. Bij dit evenement doe je 2 wedstrijden versprijd over de dag. Een individuele ochtend serie bestaande ui 175m zwemmen, 7km fietsen en 2km hardlopen. In tegenstelling tot het BK Lille van afgelopen weekend was ik voor deze wedstrijd wel zenuwachtig of zoals me trainer (Koen de Haan) het beter verwoorde ‘’ gezonde spanning omdat je weet dat je iets gaat doen waar je goed in bent’’. Ik ben de afgelopen weken nogal goed op dreef wat de baantrainingen betreft en loop soepel onder de 3.00 de km op het moment. En wilde dit laten zien bij de ochtendserie. Om 10.25 uur was het dan zover als laatste van me team mocht ook ik van start. Zonder enig idee gehad te hebben wat de rest tot dan toe voor tijden neer had gezet ging ik hard maar met reserve weg. Al snel kwam ik in de knoop met de mensen voor me, En ook de keerpunten verliepen niet soepel ik gleed namelijk weg bij de afzet na het schuin afzetten om onder de lijnen door te komen. Na het water begon de wedstrijd voor mij. Ik snelde naar me fiets en wisselde voor mijn doen snel. Eenmaal op de fiets merkte ik dat de benen graag wilden dus ging ik ervoor. Alleen ging ik niet soepel door de bochten. Het wegdek was nat dus ik besloot de rechte stukken meer gas te geven en d bochten zonder risico’s te nemen. Na ca 6km besloot i9k de rugrits van me oude selectie pakje te openen maar die weigerde. Gezien het neopreen in het pak wist ik dat hij open moest wilde ik met lopen laten zien wat ik kon. Na veel trekken had ik hem half open en besloot het er maar mee te doen. Toen ik eenmaal me loopschoenen aan had snelde ik in een soort gecontroleerde sprint de wissel uit. De benen voelde verassend goed en ik bleef het tempo goed vasthouden. Eenmaal over de finish bleek ik 3de te zijn net voor teammakker Arjen. Toen even later de tussentijden bekend werden begon de humor. Arjen had rustig gezwommen voor zijn doen en realiseerde de snelste zwemtijd over de gehele ochtendserie incl de eredivisie team. Nog geen minuut later kwam Koen lachend naar me toe en kreeg ik te horen dat ik de gedeelde 2de looptijd over de hele ochtendserie samen met nederlands kampioen OD en Sprint triathlon op de 2km liepen wij 5.48 voor de cijferkanonnen. Alleen Stefan van Thiel van Dolphin-zerod squadra Veloce was sneller. En in totaal stonden we derde in het team klassement na ronde 1.

Omstreeks 15.25 ging voor ons het startschot in de middagserie. We lagen op podiumkoers en dit wilde we graag zo houden. Arjen zwom op kop met Leuf in zijn linker jetstream en Youri in zijn rechter. Ik zwom daar vlak achter zodat ik de jetstream van 2 zwemmers had ipv. 1. De zogenaamde ‘’Ruit tactiek’’ mede mogelijk gemaakt door Arjen na een trainingsweekend in de ardennen.  Dit werkte blijkbaar want als je terug kijkt naar de uitslagen zwommen wij de snelste tijd in de recreanten serie, en er waren maar 3 eredivisie teams die sneller waren. Niet gek aangezien ik in de ochtend serie een minder zwemonderdeel kende. Na 475m kwamen we in een tijd van 6.22 het water uit om vervolgens de fiets op te gaan. Leuf pakte de eerste 1300m terwijl ik me schoenen aantrok. Eerste ronde draaide het nog niet zo soepel. En merkte in ronde 3 wat vermoeidheid op de gezichten van Arjen en Leuf.  Youri draaide nog goed mee maar die was een beetje uit ze doen door de de vermoeidheid van onze ploegmakkers. Bij het uitdraaien van een bocht hoorde ik achter mijn een brul en ik zag dat Youri Arjen en Leuf moest terugbrengen. Vervolgens hebben we even kort overleg en ik belsoot de laatste anderhalve ronde op kop te rijden zodat iedereen zijn benen kon sparen voor het looponderdeel. In de laatste ronde was er weer wat oorlog op de fiets dit doordat een ander team in ons wiel bleef hangen. Maar we gingen dan toch de wissel in. Ik wisselde als derde van ons team. En zoals afgesproken liet ik Youri en Arjen het tempo zoeken wat hun aan konden. Op een bepaald punt werd het voor Arjan iets te veel maar een meer ondersteunende hand als een duwende hand achter hem liep hij toch in een meer dan straf tempo door. Ook Youri wist mij aangenaam te verassen door het tempo op kop te houden. Uiteindelijk werden we 4de in de ochtendserie 4seconden voor het almeerse RTC team en dat met 2 zwemmers (Arjen en Leuf, 1 oud roeier Youri en ik als comebackkid). In het totaal klassement wisten wij onze derde plaats te behouden en zo werden we dus derde met het team. Het hele team heeft super prestaties geleverd en ze hebben met ze allen gezorgd voor een super dag. Ik heb genoten en deze wedstrijd geeft zeker veel vertrouwen voor de rest van het seizoen.

BK Sprint (met wat beginnersfoutjes).

Op 05-05-2013 was het dan eindelijk zover, mijn eerste wedstrijd sinds me comeback en de officiele start van seizoen 2013. De zenuwen kwamen vrijdag avond al een beetje maar gek genoeg toen ik zaterdag morgen wakker werd waren deze zo goed als allemaal verdwenen. Om 10 uur reden we naar Belgie en kwam er al snel achter dat dit een mooie wedstrijd zou moeten worden. Ik hou van de belgische wedstrijden. Zolang je geen Terrence heet en aan de goede kant van het lint gaat staan is daar nooit gezeur. De mensen langs de kant zijn altijd vrolijk en gezellig. En de atleten zijn ook altijd gemoedelijk. Voor de start kwam ik al een hoop bekenden tegen uit 2009. o.a Thomas Jurgens, Maarten den Bolster (helaas met gebroken sleutelbeen afgevoerd tijdens het fietsonderdeel, Meestal doen valpartijen me niet zoveel maar deze gezien ik Maarten herkende deed me toch even schrik aan). Wannes Swinnen en team genoot Tim van Heemel. En dan hebben we het nog alleen over de belgische toppers. Bij het zien van de dames wedstrijd kwamen de zenuwen toch wel een beetje. In het Parc Fermee begonnen de beginnersfoutjes al. Een nieuwe wedstrijdfiets zonder opzetstuurtje deden me denken ''pannekoek wat doe je nu met je helm''. Miss toch de wissel paar keer moeten oefenen. Maar al snel had ik door hoe dat werkte. En op naar de start. Ik dacht heel stoer even paar slagen in zwemmen dit was foutje nummer 2. Gevolg paarse lippen en de angst voor de kou nu ik wist hoe koud het water echt was. Om half 4 was het dan zover, nadat de jury iedereen na 15min ofzo eindelijk achter de lijn had ipv voor ging het startschot. Ik stond 2e rij achter Wannes en Thomas. In het midden dit was gelijk fout 3 en een tip voor de rest. ''Sta nooit op de 2e rij in het midden bij een strandstart, iedereen komt namelijk naar binnen''. Ik ondervond dit al meteen bij het induiken van het water. Door op iemand ze rug te duiken (overigens wel een mooie springplank maar niet heel effident). De eerste 400m zwom ik te traag en moest me dringen naar de zijkant om in te kunnen halen al snel zag ik dat ik in de 4e groep zwom. Ik had geen mega verwachtingen van me eerste wedstrijd maar dit kon toch echt niet waar zijn en ik besloot die andere 350m in sprint af te leggen waardoor ik groep 3 nog voorbij kwam en uiteindelijk in groep 2 het water uit te komen. In een tijd van 11.23min. Gelijk met Cornelis Scheltinga. Dit was erg gunstig omdat cornelis niet te beroerd is om mee te draaien op de fiets. Ik liep een gaatje in het stuk naar de wissel ( Daar ontdekte ik de gevolgen van foutje 1. Gelukkig staan er geen wisseltijden op de site en zijn die niet bekend anders had ik daar zeker bij de top 10 van onderaf gerekend gezeten). Maar ondanks dat kwam ik toch met Cornelis op de fiets en nog een Belg de eerste ronde werkte we goed samen en we pakte al snel groepjes geloste triathleten op. Deze sloten keer op keer aan waardoor we al snel met 15 man op de fiets kwamen. Al snel waren we erachter dat niet iedereen mee wilde werken. Halverwege zag ik Maarten liggen (het zag er niet goed uit) Ook Stefan van Tiel stond erbij ik dacht vanwege de crash maar zat weer op ze fiets. Ik besloot te wachten maar hij stuurde me door ik snapte dit in het begin niet goed maar na de finish werd zijn probleem (gescheurde achterbrug) duidelijk. Ik besloot de eerste ronde met fietsen me gedeisd te houden en de kat uit de boom te kijken. Bij het opgaan van het viaduct merkte ik dat er gaten vielen in de groep en reed het gaatje weer dicht helaas kwam iedereen weer bij elkaar en werd er voor me gevoel niet mega hard gereden. In de 2e ronde na een bocht naar links kwam het viaduct voor de 2e keer. Ik was voor het eerst op me nieuwe fiets en zag al een aanval gebeuren die ik parreerde en vervolgens met dezelfde vaart counterde ''erop en erover''. Ik had een gaatje van 50m met nog een belgische triathleet die niet bepaald gecharmeert was van het feit dat ik hem vroeg over te nemen. En dus kwam weer alles bij elkaar. De laatste ronde kwam vlak voor het eind Cornelis naar voren en ik vroeg hoe hij zat ''Mwah beetje last van me rug''. Ik vroeg hem of hij nog wat wilde proberen en hij ging overleggen met Tom die had hier ook wel oren naar. Cornelis Trok hem aan en ik en Tom volgde Ik nam over en we hadden een gaatje van ca. 30m even had ik de hoop dat het gelukt was en Tom nam over al snel zag ik dat vlak voor het viaduct de hele groep weer in ons wiel zat en gaf melding dat ze er weer waren en het zinloos was. Dus zo reden we dan op naar de wissel, Gelukkig is de wissel fietsen rennen makkelijker als zwemmen fietsen. Uiteindelijk kwamen we de wissel in na 26.55min (belgisch niveau is bizar). Ik wisselde net achter Cornelis en liep net achter hem en 2 andere de wissel uit. Ik had gehoopt super loopbenen te hebben helaas merkte ik al snel dat dit niet het geval was maar een straf tempo ging nog wel en ik hoopte de 2e ronde te kunnen gaan versnellen. In de eerste ronde had ik iedereen uit mijn fietsgroepje los en haalde enkele uit de eerste groep weer terug. In de 2de ronde besloot ik gas te geven, Helaas maar even want ik verstapte me al snel dankzij het off road parcours. Ik besloot met het oog op de UT triathlon niet te forceren en terug te gaan in me oude ritme. Al snel kwam ik zo bij Thomas Jurgens. Ik besloot om even te kijken hoe het ging met hem en moedigde hem aan me te volgen. Helaas kwam Rob ook snel dichterbij en Tim van Heemel passeerde zelfs. Van Tim kan ik dit hebben de man loopt de straatstenen uit de grond. Helaas merkte ik al snel dat het geen zin had Thomas proberen te helpen en versnelde nog iets naar de finish.
Waar ik al snel merkte dat ik niet heel diep gegaan was. Maar ik heb van elke zwemslag tot wissel tot omwenteling tot looppas genoten en lol gehad. Ik schijn zelfs met een kleine glimlach op de fiets te hebben gezeten na me demarage. De sfeer voor de start en na de finish was ook geweldig. Het is altijd goed om me familie er bij te hebben na de finish. De looptijd was trouwens voor de mensen die het willen weten 19.24 en de eindtijd goed voor de 21ste plaats was 57.41. De voorgeschreven afstand was 750-20-5 Maar vraag me af of het fietsen en lopen wel klopte. Maar dat doet er verder niet toe. Ik heb genoten en ben weer terug. Nu op naar de UTTriathlon in Enschede volgende week. Ik heb er zin in. En die 3.00 de km die ik mensen beloofd heb houden jullie daar te goed. Maarten heeft aan zijn val een gebroken sleutelbeen en een hoop schaafwonden overgehouden ik wens hem een spoedig herstel toe. Conclussie iets profesioneler omgaan met me wedstrijden en meer zwemmen.