BK sprint duathlon Doornik

Op zondag 27-04-2014 vond het BK sprint duathlon in Doornik plaats. De wedstrijd beloofde vooral een tactische race te worden. Door de wind en het niet heel selectieve loop parcours. En gezien de vele trainingsuren en arbeid van de afgelopen week zou het voor mij een nog tactischere race worden. Al kwam ik daar na 200m lopen pas goed achter. Bij het inlopen met toppers Caimin Stevens en Thijs Wiggers (die na zijn knappe junioren race mee liep als uitlopen) voelde me benen simpelweg gezegd slecht. Dit is voor mij nooit een reden tot paniek want zo voelen mijn benen in 99% van de gevallen voor een goede wedstrijd. Om 15.15 klonk het startschot en ik had al besloten vanaf rij 2 te starten. (het trainingskamp met triathlon NL in me achterhoofd en me goede fietsbenen). Na 200m zaten de trainingen van afgelopen week niet zozeer meer in me hoofd maar meer in mijn benen. En ik besloot gas terug te nemen na de eerste 1000m. Vervolgens sloot tijdens de run teamgenoot en bondscoach Armand van der Smissen aan. En ik besloot simpelweg te volgen voor zover dat simpel is bij deze (oude) turbodiesel. Uiteindelijk zou ik in hem een prima fietsmaat vinden dacht ik en dat bleek. Al snel na de wissel zaten we met 5 man bij elkaar waaronder ik en Armand. En na c/a 3km op de fiets sloten we aan bij de groep voor ons met daarin o.a de toppers Caimin Stevens en Ruud de Rybel. En met dit ploegje zou zoals vooraf al voorspeld door Dirk Douwen (teamleider van CDTG) alles samenvallen. Na eerste ronde fietsen kwamen we bij de kop en groep 3 met daarin o.a ploegmaats Alexadre Picard en Rob Douwen. Naar eind van de 2de ronde begonnen de demarages waar duathlon zeker in het stayeren om bekend staat. En ik besloot het zelf ook maar eens te proberen vlak voor de fontijn zette ik aan en kon zo in het bochtigere gedeelte me eigen lijn pakken. Maar veel ruimte kreeg ik niet. ETZ en TriGT reden alle gaten goed dicht en gaven nooit (te) veel speelruimte. Bij het keerpunt merkte ik al dat de koers zenuwachtiger verliep en dat ging gepaart met veel duw en trekwerk. Op de korte klim was dit het zelfde ik zat tot dan vrij achteraan en kon het veld goed overzien. Maar wist door het koersgedrag ook dat ik moest maken dat ik naar voren moest zeker voor de wissel. Op het laatste rechte stuk besloot ik er dan ook langs de andere kant van de weg vandoor te glippen. Iedereen was al uit zijn schoenen dus wist dat als ik hard aan zou zetten er een grote mogelijkheid was ik iig met voorsprong in de wissel zou raken. En zo gebeurde het. Helaas was mijn 2de run een kopie van mijn eerste en al snel stond ik geparkeerd. Na c/a 400m lopen kwam Armand mij weer voorbij en ik probeerde te volgen. Ik verwachtte Caimin Stevens die goed in de race zat en geen trap te veel had gedaan op de fiets wat logisch was gezien zijn poging voor WK kwalificatie. Caimin liep ten slotte een super eerste run. Later bleek dat hij het slachtoffer was van het gedrang en over de dranghekken geduwd... Uiteindelijk moest ik Armand laten lopen er zat simpelweg geen versnelling meer in de benen. Uiteindelijk strandde ik op een 13de plaats. Niet helemaal zoals gehoopt maar gezien de omstandigheden ben ik er zeer content mee. Het was een mooie en leerzame wedstrijd.