Blije Maikel alsnog naar het EK duathlon

Op Zondag 23-03 maart was ik in Belgie voor een teamdag met het Belgische duathlon team CDTG (challenge duathlon team Geel), Waar ik sinds mijn triathlon dip (eind 2009) weer fanatieker aan het sporten geraakt ben (start 2011) Nadat Armand mijn depresieve lichaam Van de bank heb kunnen krijgen. Bij dit team zitten ook de nerderlandse toppers Erik van der Heijden, Armand van der Smissen en Alexander Picard. Tijdens deze dag heb ik enkele malen Gesproken met Armand over het EK in Horst. En blijkbaar in de fietstraining en aansluitende looptraining toch wat indruk gemaakt waardoor hij al snel meldde dat ik het hem moeilijk maakte. Nadat ik hem attendeerde op het Feit dat ik dit seizoen graag zou starten op het EK sprint in Horst a/d Maas. Een wedstrijd die mij altijd goed gelegen heb. Zo behaalde Ik daar mijn eerste Nederlandse titel powerman <23 en de overwinningen in 2009 en 2008. Ik weet dat ik deze winter door ziekte/werk niet Optimaal heb kunnen trainen en dat ik mijn beste vorm nog niet heb. Maar ik zit er zeker niet heel ver meer vanaf. Dit merk ik vooral aan de Baantrainingen waar ik in steeds lagere HF snellere tijden kan noteren. Aan het eind van de dag zouden ik en Armand het er later nog over hebben zo klonk het. En dat gebeurde ook. Dinsdag 25-03 kwam het verlossende woord. Nadat ik Armand inzage heb gegeven in mijn Trainingpeaks Account iets wat voor mijn doen vrij zeldzaam is hij tot het besluit gekomen me toch op te stellen en mij de kans te geven weer eens op een EK te starten. Een keuze waar ik hem heel dankbaar voor ben. En zal hem en mezelf niet teleurstellen. Een EK kan tenslotte raar lopen. Veel mensen vragen mij waarom ik als (triathleet) ook veel duathlons doe. Het antwoord is vrij simpel, doe er eens een als triathleet en je zal zien dat een duathlon zwaarder zal zijn dan de meeste triathlons. Er is minder rust in de wedstrijd. Een triathlon is in script te schrijven. Lange vele duurtrainingen, Hard zwemmen, fietsen op 85% en alles eruit op het lopen. Een duathlon is een stuk meer koers. De eerste run is een sprint van 5km en ipv. Herstellen op de fiets is het vaak al vanaf km 1 sprinten geblazen wil je bij de groep blijven. Als je er na de eerste run al bij zit. Dan na 20km demarrages (versnellingen) begint de tweede run waarbij je benen vaak dood voelen en je ze dwingt 2.5km all out te gaan. ( Ik denk dat een triathleet die duathlons doet uiteindelijk een betere triathleet zal zijn, daar zijn overigens genoeg voorbeelden van o.a Silva(POR), Mario Mola(ESP), Tim Don(GBR). Ik heb nog ruim 2 weken tot het zover is en op 13-04 het startschot gegeven zal worden. En heb nog heel wat arbeid te verrichten en Af te zien. Maar ik heb er zin in. En zal er zeker klaar voor zijn. Daar zal ik iig alles voor doen. Ik heb er zin in. En het voelt fijn om het vertrouwen te krijgen hier te mogen staan.