Op 05-05-2013 was het dan eindelijk zover, mijn eerste wedstrijd sinds me comeback en de officiele start van seizoen 2013. De zenuwen kwamen vrijdag avond al een beetje maar gek genoeg toen ik zaterdag morgen wakker werd waren deze zo goed als allemaal verdwenen. Om 10 uur reden we naar Belgie en kwam er al snel achter dat dit een mooie wedstrijd zou moeten worden. Ik hou van de belgische wedstrijden. Zolang je geen Terrence heet en aan de goede kant van het lint gaat staan is daar nooit gezeur. De mensen langs de kant zijn altijd vrolijk en gezellig. En de atleten zijn ook altijd gemoedelijk. Voor de start kwam ik al een hoop bekenden tegen uit 2009. o.a Thomas Jurgens, Maarten den Bolster (helaas met gebroken sleutelbeen afgevoerd tijdens het fietsonderdeel, Meestal doen valpartijen me niet zoveel maar deze gezien ik Maarten herkende deed me toch even schrik aan). Wannes Swinnen en team genoot Tim van Heemel. En dan hebben we het nog alleen over de belgische toppers. Bij het zien van de dames wedstrijd kwamen de zenuwen toch wel een beetje. In het Parc Fermee begonnen de beginnersfoutjes al. Een nieuwe wedstrijdfiets zonder opzetstuurtje deden me denken ''pannekoek wat doe je nu met je helm''. Miss toch de wissel paar keer moeten oefenen. Maar al snel had ik door hoe dat werkte. En op naar de start. Ik dacht heel stoer even paar slagen in zwemmen dit was foutje nummer 2. Gevolg paarse lippen en de angst voor de kou nu ik wist hoe koud het water echt was. Om half 4 was het dan zover, nadat de jury iedereen na 15min ofzo eindelijk achter de lijn had ipv voor ging het startschot. Ik stond 2e rij achter Wannes en Thomas. In het midden dit was gelijk fout 3 en een tip voor de rest. ''Sta nooit op de 2e rij in het midden bij een strandstart, iedereen komt namelijk naar binnen''. Ik ondervond dit al meteen bij het induiken van het water. Door op iemand ze rug te duiken (overigens wel een mooie springplank maar niet heel effident). De eerste 400m zwom ik te traag en moest me dringen naar de zijkant om in te kunnen halen al snel zag ik dat ik in de 4e groep zwom. Ik had geen mega verwachtingen van me eerste wedstrijd maar dit kon toch echt niet waar zijn en ik besloot die andere 350m in sprint af te leggen waardoor ik groep 3 nog voorbij kwam en uiteindelijk in groep 2 het water uit te komen. In een tijd van 11.23min. Gelijk met Cornelis Scheltinga. Dit was erg gunstig omdat cornelis niet te beroerd is om mee te draaien op de fiets. Ik liep een gaatje in het stuk naar de wissel ( Daar ontdekte ik de gevolgen van foutje 1. Gelukkig staan er geen wisseltijden op de site en zijn die niet bekend anders had ik daar zeker bij de top 10 van onderaf gerekend gezeten). Maar ondanks dat kwam ik toch met Cornelis op de fiets en nog een Belg de eerste ronde werkte we goed samen en we pakte al snel groepjes geloste triathleten op. Deze sloten keer op keer aan waardoor we al snel met 15 man op de fiets kwamen. Al snel waren we erachter dat niet iedereen mee wilde werken. Halverwege zag ik Maarten liggen (het zag er niet goed uit) Ook Stefan van Tiel stond erbij ik dacht vanwege de crash maar zat weer op ze fiets. Ik besloot te wachten maar hij stuurde me door ik snapte dit in het begin niet goed maar na de finish werd zijn probleem (gescheurde achterbrug) duidelijk. Ik besloot de eerste ronde met fietsen me gedeisd te houden en de kat uit de boom te kijken. Bij het opgaan van het viaduct merkte ik dat er gaten vielen in de groep en reed het gaatje weer dicht helaas kwam iedereen weer bij elkaar en werd er voor me gevoel niet mega hard gereden. In de 2e ronde na een bocht naar links kwam het viaduct voor de 2e keer. Ik was voor het eerst op me nieuwe fiets en zag al een aanval gebeuren die ik parreerde en vervolgens met dezelfde vaart counterde ''erop en erover''. Ik had een gaatje van 50m met nog een belgische triathleet die niet bepaald gecharmeert was van het feit dat ik hem vroeg over te nemen. En dus kwam weer alles bij elkaar. De laatste ronde kwam vlak voor het eind Cornelis naar voren en ik vroeg hoe hij zat ''Mwah beetje last van me rug''. Ik vroeg hem of hij nog wat wilde proberen en hij ging overleggen met Tom die had hier ook wel oren naar. Cornelis Trok hem aan en ik en Tom volgde Ik nam over en we hadden een gaatje van ca. 30m even had ik de hoop dat het gelukt was en Tom nam over al snel zag ik dat vlak voor het viaduct de hele groep weer in ons wiel zat en gaf melding dat ze er weer waren en het zinloos was. Dus zo reden we dan op naar de wissel, Gelukkig is de wissel fietsen rennen makkelijker als zwemmen fietsen. Uiteindelijk kwamen we de wissel in na 26.55min (belgisch niveau is bizar). Ik wisselde net achter Cornelis en liep net achter hem en 2 andere de wissel uit. Ik had gehoopt super loopbenen te hebben helaas merkte ik al snel dat dit niet het geval was maar een straf tempo ging nog wel en ik hoopte de 2e ronde te kunnen gaan versnellen. In de eerste ronde had ik iedereen uit mijn fietsgroepje los en haalde enkele uit de eerste groep weer terug. In de 2de ronde besloot ik gas te geven, Helaas maar even want ik verstapte me al snel dankzij het off road parcours. Ik besloot met het oog op de UT triathlon niet te forceren en terug te gaan in me oude ritme. Al snel kwam ik zo bij Thomas Jurgens. Ik besloot om even te kijken hoe het ging met hem en moedigde hem aan me te volgen. Helaas kwam Rob ook snel dichterbij en Tim van Heemel passeerde zelfs. Van Tim kan ik dit hebben de man loopt de straatstenen uit de grond. Helaas merkte ik al snel dat het geen zin had Thomas proberen te helpen en versnelde nog iets naar de finish.
Waar ik al snel merkte dat ik niet heel diep gegaan was. Maar ik heb van elke zwemslag tot wissel tot omwenteling tot looppas genoten en lol gehad. Ik schijn zelfs met een kleine glimlach op de fiets te hebben gezeten na me demarage. De sfeer voor de start en na de finish was ook geweldig. Het is altijd goed om me familie er bij te hebben na de finish. De looptijd was trouwens voor de mensen die het willen weten 19.24 en de eindtijd goed voor de 21ste plaats was 57.41. De voorgeschreven afstand was 750-20-5 Maar vraag me af of het fietsen en lopen wel klopte. Maar dat doet er verder niet toe. Ik heb genoten en ben weer terug. Nu op naar de UTTriathlon in Enschede volgende week. Ik heb er zin in. En die 3.00 de km die ik mensen beloofd heb houden jullie daar te goed. Maarten heeft aan zijn val een gebroken sleutelbeen en een hoop schaafwonden overgehouden ik wens hem een spoedig herstel toe. Conclussie iets profesioneler omgaan met me wedstrijden en meer zwemmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten