Op 18-04-2011 werdt het EK powerman en tevens het NK powerman gehouden in Horst a/d maas. Ik ben de afgelopen 3 weken ziek geweest en zag het allemaal voor de start behoorlijk zomber in. Ik voelde me de afgelopen week wel al een heel stuk beter maar was nog niet fit. Voorak in me trainingen was ik erg benauwd. Gelukkig ging me gewoonlijke duurloop van 30min de dag voor de wedstrijd super goed. Alleen heb ik de avond ervoor nog boven de wc gehangen omdat de extra liter water die ik nam me goed misselijk maakte. Gelukkig kon ik mijn vriendin over halen toch bij me te blijven slapen zodat ik me niet al te gek zou maken voor de wedstrijd. Ze hoefde echter zelf pas om 13.00 uur te starten.
Om 09,15 uur was het dan zover het startschot van me debuut op de powerman afstand en dat dan meteen op een EK. Ik had met me coach Guido Vroemen de dag ervoor afgesproken niet te gek te gaan in de eerste run van 15km te gaan. Doel was 25 min. Ik opende in 17.40 en kwam de eerste 10km door in 34 laag. Tevens besefte ik me na 7.5km al wat een takke eind zo een powerman eigelijk is. Wim de cort (BEL) en Anton Kooijman liepen een mega sterke eerste run waar ik wat terrein verloor.
Maar op de fiets mocht ik wel echt volle bak gaan en dat deed ik dus ook. Ik sloot aan bij de grote groep van 20 man voor me en kon hier door mooi mee samen te werken knalluh als een malluh. Ik reed super makkelijk en soepel en veel beter dan ik gezien me voorbereiding ooit had durven hopen. Maar na 40km sloeg het noodlot toe althans dat dacht ik. Ik hoorde een band leeg lopen. Dit bleek mijn band te zijn. KUT!! en nog veell meer woorden van gelijke strekking kwamen uit me mond. Ik had de n eiging me fiets weg te smijten. Zo lig je 1ste op het NK en 2de op het EK 2 podium plaatsen waar ik alleen van dorst te dromen. En zo is alles weg denk je dan.
Tot ik in me terugrit werd opgevangen door me vriendin. Die kwam met het meest geniale idee ooit. Neem mijn achterwiel !! me fiets staat al in de wissel. Geluk bij een ongeluk ik reed lek naast de ingang van de wissel. Ik verloor hierdoor 1.30min. En dacht als nog dat t allemaal over was. Dag goud en dag EK podium.
Nog nooit ben ik zo blij geweest.
Toen ik van de fiets kwam kreeg ik van mijn ouders en Tessa te horen dat ik nog steeds op koers lag voor goud op het NK ik lag eerste. Ik had me koppie al min of meer laten hangen. Maar dit motiveerde me toch om opnieuw diep te gaan. Want ook al had ik een mooie voorsprong hij was toch 1.30min minder mooi als voorheen. En door de lekke band was het ritme ook volledig weg.
Gelukkig wist ik dmv. goed doorlopen en afzien als een beest. Toch stand te houden en zo mooi na een tijd van 2.59.54 2de oop het EK en 1ste op het NK onder 23 te worden. Eindelijk is het goud daar dan een keer. En op de mooiste manier en de mooiste wedstrijd die ik ooit heb kunnen bedenken.
Ik weet dat uiteindelijk me benen het hebben gedaan. Maar ik heb wel beide medailles te danken aan me vriendin Tessa Hoogma. Zonder haar wiel was ik niet eens gefinished. Dus als je dit leest lieverd. Bedankt !! voor alles..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten